Het portret waarvoor onze dochter Teun model heeft gezeten is bijna klaar! Vooral schuren, nog een paar dagen werk maar dan is het even genoeg. Ik ben tevreden met het resultaat en het was een prachtige klus. Soms ga je het werken aan een beeld missen en dit is er zo een.
Begonnen vanuit een stage bij Jill Burkee in Italie in 2012 en nu klaar in 2015. Ik heb gelukkig ook nog het een en ander tussen door gedaan. Nu ga ik verder met een nieuwe Madonna, de opzet is al klaar in de ruwe vorm.
Daarnaast een nieuw project. Een beeld van 180 x 45 x 30 cm in carrara marmer, best groot voor mijn doen. Ik ben nu bezig met de schetsen en een aantal kleine modellen.
Deze week heb ik me maar eens toegelegd op het linkeroor. Mooi klusje en het lijkt nog te lukken ook. Is best wel spannend, zo'n oor zit knap ingewikkeld in elkaar en het wordt allemaal ook wel dun. Dus oppassen met hakken en vijlen. Wat ook prachtig is, is dat het hoofd steeds meer karakter krijgt.
Ook heb ik erg veel schuurwerk gedaan en de lijnen van hals, kaak en haarlijn scherp en meer in harmonie met elkaar gemaakt.
Hieronder een foto van de voortgang van het oor. Is nog verre van klaar maar ben dik tevreden!
Weer een stukje verder, als je er zo naar kijkt is er niet veel interessants gebeurt. Voor mij als hakker ligt dat weer anders. Ik heb weliswaar een aantal schetsen gemaakt maar werk hier taille direct. Steeds zoekend naar de juiste richting om uiteindelijk meer duidelijkheid te krijgen over de vorm die ik wil. Ik heb het beeld goed in mijn hoofd zitten maar ik ben er nog niet helemaal achter hoe ik er naar toe moet hakken. Eigenlijk blijkt ieder keer weer dat, naar mate ik steen aan het ruimen ben, het duidelijk wordt hoe de diverse vlakken in elkaar vallen.
Het zoeken, proberen, tussen door schetsen maken, hakken en weer hakken is een mooi proces. En zo groeit een beeld!
Verder nog druk geweest met mijn andere portret. Veel schuurwerk en met de oren begonnen. Als die klaar zijn voeg ik weer een afbeelding toe, nu zou dat meer van hetzelfde zijn. Wat ik altijd mooi vind van het schuren is het meditatieve ervan en er ontstaat een prachtige scherpte in het beeld.
Ik ben begonnen met Madonna no 3. Zoals het er nu uitziet een volledig wit blok marmer van Thassos. De eerste aanzet heb ik een aantal weken geleden gemaakt. Eerst wat steen geruimd met de slijper maar de rest gebeurt hakkend. Ik ben nu inmiddels verder als dat wat onderstaande foto laat zien, het zal nog tijdje duren voordat deze dame weer klaar is. Het gaat mij echter niet alleen om het resultaat, ik geniet des te meer van de hele weg er naar toe!
Tegelijkertijd nog altijd aan de gang met het portret op de achtergrond, het hakwerk hiervan is nu bijna klaar. Ik ben de afgelopen weken vooral bezig geweest met de vorm van het aangezicht, neus, kaaklijn, mond enzo. Een beetje een precieze klus juist omdat het een gelijkend portret is. Ik krijg nu eindelijk het gevoel dat het wel in orde komt en dat na er 1 1/2 jaar mee bezig te zijn geweest. Ook heb ik nu veel van het materiaal wat niet met het beeld te maken heeft weggehaald. Binnenkort kan ik gaan schuren, mooi!!
Toch nog even snel een foto van het gezicht eind van deze week. Ik heb behoorlijk door zitten werken op de mond en "omgeving".
De afgelopen weken heb ik gewerkt aan het weghalen van overtollig materiaal en strak maken van de "kleding" en schouders. In januari ga ik verder met het gezicht en de oren. Ik ga wel nieuwe foto's van het model maken. Ze is toch echt wel wat ouder in haar gezicht geworden en het lijkt me goed om dat nu in het beeld uit te werken. Het gipsen beeld dateert dan van 1.5 jaar geleden. Dat is wel mooi als ik straks het "jonger" bronzen portret combineer met het "oudere" marmeren portret.
Eindelijk weer eens een beeld klaar. Madonna 2 is zogoed als af, ik moet nog een kleinigheid aan het oog doen. Daarna natuurlijk nog goed "sokkelen". Voorlopig ben ik er helemaal content mee. Hieronder een foto van het resultaat tot nu. Morgen ga ik verder met het grote portret, heb ik zin. Dat heeft nu lang genoeg stil gestaan.
